Οδηγίες για ασθενείς υπο ανοσοθεραπεία και βιολογικοί παράγοντες

 

Η ανοσοθεραπεία σε αλλεργιογόνα και οι βιολογικοί παράγοντες αποτελούν αξιόλογες θεραπευτικές επιλογές για την αντιμετώπιση πολλών αλλεργικών/ανοσολογικών διαταραχών. Σε ορισμένες περιπτώσεις αποτελούν εναλλακτικές λύσεις έναντι πρώτης γραμμής θεραπείες και σε ορισμένες περιπτώσεις προτιμώνται ως θεραπεία πρώτης γραμμής.

 

Θα μπορούσε να εξεταστεί η τροποποίηση των θεραπειών με την ακόλουθη ιεράρχηση:

 

1) Σε ασθενείς με αλλεργική ρινίτιδα, η ανοσοθεραπεία δεν πρέπει να ξεκινά, εκτός εάν υπάρχουν ειδικές περιστάσεις, όπως ένας ασθενής με αναπόφευκτη έκθεση στο ενοχοποιούμενο αλλεργιογόνο που έχει οδηγήσει σε αναφυλαξία ή σε νοσηλεία που σχετίζεται με άσθμα, και δεν είναι εφικτή άλλη εναλλακτική λύση για το σύντομο έως ενδιάμεσο χρονικό διάστημα.

 

2) Για τους ασθενείς που λαμβάνουν ανοσοθεραπεία αλλεργιογόνου για αλλεργική ρινίτιδα, εξετάστε το ενδεχόμενο τροποποίησης του προγράμματος (π.χ. διεύρυνση του διαστήματος μεταξύ των ενέσεων κάθε 2 εβδομάδες στη φάση αύξησης και κάθε 6 εβδομάδες για συντήρηση) ή διακοπή της θεραπείας μέχρι να αρθούν τα μέτρα πανδημίας, αν το επιθυμούν οι ασθενείς. Εξαίρεση των ασθενών με αναπόφευκτη έκθεση σε ενοχοποιούμενο παράγοντα που έχει οδηγήσει σε αναφυλαξία ή νοσηλεία που σχετίζεται με το άσθμα, όπου δεν είναι εφικτή άλλη εναλλακτική λύση.

 

4) Δεν θα πρέπει να αλλάξει ο προγραμματισμός για την έναρξη ή την αύξηση των δόσεων ανοσοθεραπείας για δηλητήριο υμενοπτέρων σε ασθενείς με ιστορικό συστηματικής αντίδρασης στο δηλητήριο, καθώς πρόκειται για απειλητική για τη ζωή κατάσταση και είναι ουσιώδης περίθαλψη. Σε ασθενείς σε συντήρηση ανοσοθεραπείας για δηλητήριο υμενοπτέρων μπορούν να τοποθετηθούν οι δόσεις σε μεγαλύτερα μεσοδιαστήματα εφ’ όσον έχουν μπει σε σχήμα συντήρησης για τουλάχιστον ένα χρόνο.

 

5) Δεν θα πρέπει να ξεκινήσει ή να συνεχιστεί η ανοσοθεραπεία για δηλητήριο για ασθενείς με μεγάλες τοπικές αντιδράσεις ή ιστορικό απομονωμένης δερματικής συστηματικής αντίδρασης.

 

6) Η έναρξη των βιολογικών παραγόντων μπορεί να γίνει στο σπίτι (omalizumab) αν υπάρχει κατάλληλη εκπαίδευση και εφ’ όσον ο ασθενής είναι εξοικειωμένος με τη χρήση αυτοενιέμενης αδρεναλίνης. Αν αυτό δεν είναι δυνατό, τότε μπορεί να γίνει έναρξη στο ιατρείο, κατά προτίμηση με μέγιστο 1-2 επισκέψεις και στη συνέχεια μετάβαση στο σπίτι, εκτός αν υπάρχουν ασυνήθιστες περιστάσεις ή εάν αυτό δεν είναι εφικτό.

 

7) Για ασθενείς με δόση συντήρησης βιολογικών παραγόντων, εξετάστε το ενδεχόμενο να δώσετε τη δόση στον ασθενή σε προγεμισμένη σύριγγα για χορήγηση στο σπίτι, εάν αυτό είναι δυνατό (η χορήγηση στο σπίτι πρόσφατα αποδείχθηκε ότι είναι ασφαλής και οικονομικά αποδοτική για αντι-IL-5 και αντι-IgE θεραπεία έναντι του κινδύνου/οφέλους παράλειψης μίας ή περισσότερων δόσεων. Ωστόσο, ορισμένοι ασθενείς μπορεί να χρειαστεί να τους χορηγηθεί  ο βιολογικός παράγοντας, γεγονός που υπογραμμίζει την ανάγκη να ιεραρχηθούν οι προτεραιότητες.

 

Εκ μέρους της Μονάδας Αλλεργιολογίας και Κλινικής Ανοσολογίας της Β’ΠΠΚ