Στο Εθνικό Σύστημα Υγείας, ο ασθενής μπορεί να επιλέξει να επισκεφθεί ένα ειδικό τμήμα μετά από προσωπική του επιλογή. Δεδομένου όμως ότι η επιλογή της κατάλληλης για την κάθε περίπτωση εξειδίκευσης δεν είναι εύκολη υπόθεση και απαιτεί κατανόηση των συμπτωμάτων και της νοσολογίας, ιδανικά, η κατεύθυνση πρέπει να δίνεται από γενικό ιατρό ή παιδίατρο. Στη  Μονάδα Αλλεργιολογίας και Κλινικής Ανοσολογίας της Β΄Παιδιατρικής Κλινικής του Πανεπιστημίου Αθηνών, στο Νοσοκομείο Παίδων Π&Α Κυριακού, αξιολογούμε παιδιά και εφήβους (έως 14 ετών) που φτάνουν σε εμάς με τους παρακάτω τρόπους:

1. Αν ο παιδίατρος έχει πιθανολογήσει κάποια αλλεργική νόσο που απαιτεί ειδική αξιολόγηση. Η παραπομπή μπορεί να έχει τη μορφή παραίνεσης προς τους γονείς ή να προηγηθεί επικοινωνία με τη Μονάδα. Σε κάποιες περιπτώσεις μπορείς επίσης τα αποτελέσματα αλλεργιολογικών εξετάσεων να είναι θετικά και να χρειάζονται ερμηνεία από ειδικό. Και στις δύο αυτές περιπτώσεις, η πιθανότητα αλλεργικής νόσου είναι σημαντική, οπότε θα ήταν χρήσιμη η αλλεργιολογική αξιολόγηση και ο ειδικός χειρισμός.
2. Μια άλλη μεγάλη κατηγορία, είναι τα παιδιά που εμφανίζουν συμπτώματα όταν έρχονται σε επαφή με κάποιο γνωστό αλλεργιογόνο, όπως για παράδειγμα μια συγκεκριμένη τροφή, ένα φάρμακο ή κάποιο κατοικίδιο ζώο. Σε γενικές γραμμές, η πιθανότητα αλλεργίας είναι αυξημένη, όταν τα συμπτώματα εμφανίζονται άμεσα ή στις πρώτες 1-2 ώρες από την επαφή με το αλλεργιογόνο. Τέτοια συμπτώματα θα μπορούσαν να είναι διάφορα εξανθήματα ή πρήξιμο στο δέρμα, βήχας ή δυσκολία στην αναπνοή, κοκκίνισμα των ματιών και καταρροή στη μύτη, ακόμα και εμετός ή πόνος στην κοιλιά. Αν για παράδειγμα το παιδί σας κάθε φορά που τρώει φακές βγάζει εξάνθημα, ή αν πλησιάζοντας το σκύλο της γιαγιάς φτερνίζεται, δικαιούστε μια αλλεργιογιολογική εκτίμηση. Το ίδιο ισχύει, αν το παιδί εμφανίζει πχ. πρήξιμο στα χείλη όταν φουσκώνει λαστιχένια μπαλόνια ή έκανε εμετό με ζάλη μόλις το τσίμπησε μέλισσα. Επίσης, είναι σημαντικό να κρατάμε στο μυαλό ότι κάποια αλλεργιογόνα, κυρίως του περιβάλλοντος, δεν είναι εύκολα αναγνωρίσιμα. Όμως, ένα αλλεργικό παιδί μπορεί να εμφανίζει συμπτώματα με εποχικότητα, δηλαδή κάποια συγκεκριμένη εποχή του χρόνου: για παράδειγμα, βήχα και τσούξιμο στα μάτια κάθε άνοιξη. Τότε, και πάλι είναι καλό να διερευνηθεί αν τα συμπτώματα αυτά υποκρύπτουν ευαισθησία σε κάποιο ‘αόρατο’ αλλεργιογόνο, όπως για παράδειγμα οι διάφορες γύρεις, οι μύκητες ή τα σωματίδια της σκόνης.
3. Ένας σημαντικός αριθμός παιδιών, ιδίως στην προσχολική και πρώτη σχολική ηλικία, εμφανίζουν συμπτώματα άσθματος (επίμονο βήχα, δύσπνοια, σφύριγμα ή ‘βράσιμο’) κατά την περίοδο των ιώσεων. Και σε αυτά τα παιδιά, η αλλεργιολογική εκτίμηση μπορεί να να προσδιορίσει την πιθανή πρόγνωση της κατάστασης και να κατευθύνει σχετικά με τη θεραπεία.
4. Παιδιά – κυρίως βρέφη – με έκζεμα (ατοπική δερματίτιδα). Καθώς η συχνή αυτή πάθηση σχεδόν κλασσικά προηγείται των υπόλοιπων αλλεργικών παθήσεων, υπάρχουν πολλά που μπορούν να γίνουν σε προληπτικό επίπεδο: οι ενημερωμένοι γονείς μπορούν να γίνουν οι καλύτεροι σύμμαχοι στην πρόληψη των αλλεργικών νόσων.