Συνήθως εμφανίζονται μετά από αρκετές μέρες λήψης του φαρμάκου (ή ακόμα και μετά τη διακοπή του) με ένα μέσο όρο εμφάνισης την 8^η-11^η  ημέρα και κατά κανόνα περισσότερο από 1 ώρα μετά τη λήψη της τελευταίας δόσης του φαρμάκου. Οφείλονται συνήθως στην παρουσία ειδικών για το φάρμακο κυττάρων Τ και όχι ανοσοσφαιρινών IgE.

Η πιο συχνή αντίδραση επιβραδυνόμενου τύπου είναι η εμφάνιση κηλιδοβλατιδώδους εξανθήματος σε κορμό και άκρα συμμετρικά. Παρόλα αυτά, μία τεράστια ποικιλία από εξανθήματα είναι δυνατό να εμφανιστούν με σοβαρότερα αυτά που περιλαμβάνουν φυσαλίδες ή φλύκταινες και για τα οποία γίνεται αναφορά πιο κάτω.

Εκτός από το δέρμα, που είναι το συχνότερα προσβαλλόμενο όργανο,μπορεί να προσβληθούν και άλλα όργανα με ποικίλουσασυμπτωματολογία. Για παράδειγμα, από το αιμοποιητικό σύστημα παρατηρείται αιμολυτική αναιμία (καταστροφή ερυθρών αιμοσφαιρίων), λευκοπενία (καταστροφή λευκών αιμοσφαιρίων) ή/και θρομβοπενία (καταστροφή αιμοπεταλίων). Πολλές φορές προκαλείται αύξηση ηωσινοφίλων.  Το ήπαρ προσβάλεται όπως και οι νεφροί (κυρίως διάμεση νεφρίτιδα) από φάρμακα όπως αντιβιοτικά, μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα και αντιεπιληπτικά.

Σε υποψία επιβραδυνόμενης αντίδρασης από φάρμακο χρειάζεται άμεση διακοπή του φαρμάκου και εκτίμηση από ειδικό προς διευκρίνιση της αντίδρασης και παροχή εναλλακτικών θεραπευτικών επιλογών.

Νάντια Πίσκου
Αλλεργιολόγος